۱۳۹۱ اسفند ۱۱, جمعه

آمد بهار:برزین آذر مهر!

آمد بهار

         aazarmehr[1]

آمد بهار

                   

آمد بهار و

باز در این ملک بی‌بهار

چون پار

       وا نشد گلی و

نغمه‌ای نخواند

       سرگشته بلبلی
    
امشب

    به هر چه می نگرم

                   زیر بام شب

دلمرده و سیاه ست!

دریا سیاه!

         کوه سیاه!

             آسمان سیاه ست!                                                       

این مام ،این وطن

      این مانده در کفن

           گویی هزاره هاست

                 در چنگ این بلاست 

           گویی هزاره هاست

                        سرگشته ، مبتلا

                              برخاک و خون رهاست  !                   
                                   

با این همه هنوز

من در خیال پر پر پروانه ی امید

در تنگنای رنج

چون شمع می گدازم و

                 سرشارباورم!          

 

برزین آذر مهر


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر