۱۳۹۱ اسفند ۲۷, یکشنبه

ای گل من‌ !:جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر )!

ای گل من‌ !

aazarmehr[1]


ای گل من‌ !


                               
همه جا را گرفته روحِ بهار
 
گرم رقص است لاله ی تبدار،

می زند چشمه  جوش  از  دل کوه ،

 کوه  ،در‌ هاله ی مه  انبوه

گل به هر شاخه  رنگ یک لبخند

هد هد  پر شکسته  رسته ز بند؛

پوپک دل فسرده ی دیروز

پر کشیده به اوج ها  امروز

بلبلان عاشقانه می خوانند،

زنده گان، زنده گانِ بیدارند...

نازنینا! به سوگ و غم تا چند ؟

در سیه زاغه‌های شب در بند؟                    

شو شکوفا ،دوباره غنچه بر آر!

آمده

        آمده

              دوباره بهار!


چون بنفشه بروی بر لبِ جوی!

همچو نرگس بخند بر لب آب!

چون شقایق بجوش از دلِ کوه!

 بسر آمد ‌سیاهی  اندوه،

نغمه سر کن

            بخوان دوباره به ناز!

زندگی را دوباره کن آغاز!

مژده‌ام ده،

            بگو که روز رسید!

شب شکست و

             بخنده شد خورشید!

گل من‌ای شکوفه ی شادی،

                  گل من‌ای بهار آزادی!
 
      



جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر )

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر