علی یحیی پور سل تی تی: قماربازان
زمان بیتوتهء کوتاهیست که ره به دریا می برد
اگر لاله ها را نوازش کنی
چرخش دوار زمان ترا به لایتناهی می برد
و گرنه در بن بستی هراسناک خوف آور ولت می کند
اگر به تکامل نیاندیشی
و در ورای هستی این جهان هستی را بجوئی
ره به نا کجا آباد زمان پای خواهی گذاشت
که همه چیز در آن فسرده است .
من قایقی دارم که در سطح ان مجهولی زمان گم شده است
قایقم شکسته و از هر طرف در حال غرق شدن است
اما من فقط در این قایق زنده خواهم بود
و هستی زمان را فقط در این قایق لمس خواهم کرد
ما بی زمان در تاریخ زیسته ایم
و قایقهایمان مدام نا بود می شوند
هر چه در باغ کاشته ایم نا جوانمردانه چیده شده است
در پیکره ء هستی لاهوتی موجود نیست
هر چه است مادهء لایتناهی زمان است
که عشق را در بستر خود می پروراند
و پیوسته شکوفائی اندیشه را ترسیم می کند
کافیست که زمان را فتح کنی
و اطلسی های مردابها و برکه های این باغ را آبیاری کنی
زمان در لای انگشتان تو که به این جهان می نگری نظر دارد
دوران شکوفائی جان لاک گذشته است
نگاه کینز به تاریخ رفته است
خدا حافظ ای دوران تغییر و تحول
ما در بیرون این جهانیم اگر جهان مال چند خر پول باشد
بی توته کردن و لیبرال منشانه به این جهان نگریستن
کار ابلهان است
که تاریخ را وارونه می بینند
و یا بیچاره خلق را می فریبند .
بیچارگان دربه دران تاریخ تیمور و چنگیز را آرزو دارند
زبس که بدست آوردن لقمه نانی عذاب آور است
گاهی آرزوی قرن قبل از انگیزاسیون در مخیله ام می پیوندد
گاهی سلطنت رضا خان امید این خلق می شود
جهان تاریک و بی رحم است
سه میلیارد انسان گرسنه اند
آمار تلفات رانندگی در ایران بیست شش هزار نفر در سال می شود
درست مثل قتل عام افسران لهستانی اسیر درچتین در لهستان
توسط استالین
درست تداعی کوره های آدم سوزی هیتلر
ما بیرون زمان ایستاده ایم
با پاهای آبسه کرده
و مدام عشق و عدالت را فریاد می زنیم
ولی دنیا دست قماربازان لاس وگاس می چرخد
که هفتصد میلیون دلار برای رئیس کردن اوباما هزینه می کنند
آی بیچاره خلق که امید به جنگنده های اف 22 امریکا بسته اند
در آن زمان که میلیونها انسان بومی را هم چون صهیونیستها در فلسطین قتل عام کردند .
ای زمین خوف انگیز که در پیدایشت ده میلیون سال باران باریدی
چگونه است که تمام خشمت نصیب انسانهای بیگناه می شود
و دستهای قمار بازان را می بوسی
و با بانک جهانی و صندوق بین المللی
و بورس سهام وحدت می کنی و شام را
در کابین آنان صرف می کنی
آیا زمان فقط از آن تست ؟
ما در کجای این زمین ایستاده ایم ؟
اصلاٌموجودیت داریم ؟
چه کسی زمان را با دست برسر مان می چرخاند؟
پس دوران آحتضار کدام است؟
بگو به من در عطر کدامین یاس باید شناکنیم
تا شالیزاران پر برنج نشاء کنیم
اصلاٌ تو اراده داری
یا اراده ات را به دلالان فروخته ای ؟.
سرم را به آسمان لایتناهی آفتابی بلند می کنم
و به خورشید می نگرم
و مردمکهایم را باپلکهایم می بندم
و سرزمین خونین و بی رحم را تما شا می کنم
که درزیر مویرگهای چشمم رژه می روند .
اول ماه می دوهزار و دوازده
http://www.gozareshgar.com/10.html?&tx_ttnews[tt_news]=17234&tx_ttnews[backPid]=23&cHash=4b40caf9bcb861ecea097f9ca8d7db09
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر