خاك پوك
در سالِ شصت
چيزي شكست در من.
چشمم نبود كه پژمرد؟
يارم نبود كه افسرد؟
هم بود و هم نبود
هر چه بود
غربال گشتم، غربال.
چون خاك پوك
من يادگارِ برف تازه ي آن سالَم
كه نِشسته يا نَنِشسته
تحليل رفت
تا عمق قلب سوزانم.
اي خاك پوك!
تخمي گرت نمي رويد
چه غم
كاريز زيرِ پاي ي توست.
۲۹ اكتبر ۱۹۸۶
مجید نفیسی
A poem”Hollow Earth”:
http://www.iroon.com/irtn/blog/3240/
Chapter 4-A: “Modernism and Ideology in Persian Literature”:
http://www.iroon.com/irtn/blog/3173/
Chapter 4-B:
http://www.iroon.com/irtn/blog/3238/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر