بدرود: مجید نفیسی

بدرود 

 

بدرود! 

بدرود! 

ديگر با من سلامي نيست 

ديگر پيامي نيست. 

من مي روم 

كه زير آفتاب سوزان كوير 

گاو نر باشم 

و زمين را شخم زنم. 

 

بدرود اي رفيقِ نيمه راه! 

امروز گذشته است 

فردا من 

بر پشت خويش 

بار سنگيني را 

حمل خواهم كرد.* 

مهرماه ۱۳۴۳ 

مجید نفیسی

*- اين شعر را در دوازده و نيم سالگي نوشتم. "بدرود" نخستين شعري بود كه از من چاپ شد در "جُنگ" اصفهان، شماره ي اول، تابستان ۱۳۴۴. 

http://www.iroon.com/irtn/blog/3396/



And here's chapter 4-E from “Modernism and Ideology in Persian Literature”:



http://www.iroon.com/irtn/blog/3395/