گلِ من‌ای بهارِ آزادی!،از نودمیدن‌های پنهان…! و بی یار و بی د یار : برزین آذرمهر !
گلِ من‌ای بهارِ آزادی!
همه جا را گرفته روحِ بهار
گرم رقص است لاله ی تبدار،
ای گل من تو هم شکو فه بر آر!
آمده ،
آمده،
دوباره بهار !
چون شقایق بجوش از دلِ کوه!
همچو نرگس بخند بر لب آب!
نغمه سر کن، بخوان دوباره به ناز،
زندگی را دوباره کن آغاز!
مژده‌ام ده
بگو که روز رسید!
شب سر آمد
بخنده شد خورشید!
گل من‌ای شکوفه ی شادی،
گل من‌ای بهار آزادی!
برزین آذرمهر
خرداد ۱۳۵۳
*********************************************
از نودمیدن‌های پنهان…
قلب زمین گرم است
این بار
شوق شکفتن دارد
انگار
از نو دمیدن‌های پنهان
از نو دویدن‌های خون
در پنجه‌های نازک و تردِ درختان
گویی هوایی تازه می‌خیزد
ازاین باغ!
گویی دگر بار
زیر نگاه‌های حسودِ اسبِ توفان
- بی‌اعتنا به زوزه‌های گرگ خون‌خوارِ زمستان-
دارد به آرامی بهاری نقش می‌بندد
در این باغ!
برزین آذرمهر
*******************************************************
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر