مجید نفیسی

همه رفته‌اند. شگفتا!
نوبت من کی فرا‌می‌رسد؟
شاید مرگ می‌داند که هنوز
کارهای ناتمام بسیار
به جا مانده‌اند:
شعرهایی که ننوشته‌ام
کتاب‌هایی که نخوانده‌ام
نوه‌هایی که ندیده‌ام
پیروزی "زن، زندگی، آزادی" در ایران
و شکست کیش ترامپ در آمریکا.

با این همه، مرگ روزی فرامی‌رسد
و مرا با خود خواهد برد.
ولی، تویی که این شعر را پسانگاه می‌خوانی
مرا دوباره جان خواهی داد.


دوم مارس ۲۰۲۴

https://iroon.com/irtn/blog/20072/everyone-is-gone/

Everyone Is Gone

 

Everyone Is Gone

Majid Naficy


Everyone is gone. Strange!
When will my turn arrive?
Perhaps death knows
That many unfinished works
Have still remained:
The poems I have not written,
The books I have not read ,
The grandchildren I have not seen,
The victory of “woman, life, freedom” in Iran
And the defeat of Trump cult in America.

Yet, one day death will arrive
And carry me with it,
But you who read this poem afterwards
Will give me life again.

        March 2, 2024