بازخوانی یک خروش انقلابی: ا. م. شیری
بازخوانی یک خروش انقلابی
چاوز: ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻗﻠﺐ ﻭ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻞ!
چاوز!
چاوز!!
هی چاوز!!!
چه خواب رفته ای!
برخیز و با شتاب،
تعجیل کن، تعجیل!
بیا و باز هم فریاد بزن!
«لعنت بر اسرائیل»!
هی چاوز!!!
اگر هم مرده ای
زنده شو، زنده!
بیدارباش بده!
بگو برخیزند خانه خرابان،
داغ فرزند دیدگان،
یتیمان، گرسنگان،
داغ لعنت خوردگان،
ستمدیدگان دهر،
گبر و ترسا و مسلمان،
کل زمینیان،
بر خیزید!
بگو! ای انسان ، ای اهالی زمین،
دیگر فجر دمیده و سحر شده.
بر پا و ببین که
در شبهای تار غیبت تو،
حقیقت را سلاخی میکنند!
در ایام غیاب تو،
در اوکراین فسفر می بارد.
قصابان حقیقت
نوادگان یهوه و یهودا،
فلسطین را،
بین النهرین و شامات را،
پاره های تن تو را،
شرف و عزت تو را
بار دیگر به مسلخ کشیده اند و
فوج فوج می درند.
گفتاران گرسنه به دورشان،
با خون سیراب می شوند.
هی چاوز!
بر خیز و یکراست
به کشتارگاه حقیقت بیا!
آمدی، تنها نیا!
با آن دردانه تاریخ،
با آن مرد پولادین بیا
که اسلاف قصابان بشر را
در لانه خویش بدار آویخت!
بیا و در پناه او،
با سینه سوخته از عشق،
با مشت گره کرده،
دو باره فریاد بزن:
لعنت بر صهیونیسم!
لعنت بر اسرائیل!
ا. م. شیری
۰۷/ ۰۵/ ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر