پروانه ي كهنِ حافظ: مجید نفیسی
پروانه ي كهنِ حافظ
باد برق را قطع مي كند
و تو در پناهِ شمعي نابهنگام
ديوان حافظ را مي گشايي.
پروانه اي كهن
از لابلاي برگهاي كتاب
آزاد مي شود
و در حلقه ي سايه دارِ شمع
چرخ مي زند.
باد فرو مي نشيند
برق باز مي گردد
و روشناييِ چراغ
پروانه ي عاشق را
فراري مي دهد.
مجید نفیسی
۱۵ ژانويه ۱۹۹۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر