دخيل بر دم خر!
فرزاد جاسمی!
رسيده کارمان جايی که هر روز، ببنديم بر دم هر خر دخيلی
کلاغی را عقاب بينيم مگس را، چو سيمرغ در نظرموشی چو پيلی
به خود باور نداريم قدرت خود، هميشه صرف بی پا کردن هم
چو روباه شلی بنشسته کز غيب، مسيحی آيد و اين باغچه بيلی
به فکر جمله دنيائيم به جز خود، که در بدتر شرايط عمر خود طی
ز خاطر برده ايم دشمن و ياران، اگر چه مانده از آنان قليلی
وطن ويرانه و هر روزه دزدان، کنند غارتگری ميليارد ميليارد
بريزند خون مردم دسته دسته، نه قالی خيزدی از ما نه قيلی
فروشيم فخر بر دنيا و هر قوم، پدر باشيم و هادی بهر هر کس
به بخت خويشتن ذاتا يتيميم، ز ملا ترکه و تيپا و سيلی
ستبداد و خشونت را تحمل، به ديکتاتوری مطلق دهيم تن
کنيم پينوشه را صد لعن و نفرين، بريزيم اشکها از بهر شيلی
تعاقب می کنيم اخبار تونس، ز پيروزی مصری شادمانی
غم سوری خوريم ليبی و بحرين، ز ماست هر کشته از هر قوم ايلی
به غير از آنکه می رزمد به ميهن، کنندش مُثله در قربانگه جهل
از آن ترسيم ببازيم آخرت را، نه حوری نی شراب زنجفيلی
ز رزم آموخته ايم داد سخن را، به دور از جبهه بر پا قيل و قالی
دفاع ز آنان که می ميرند به مسلخ، دو روزی بر تن چون لاشه نيلی
ز هر کلاش و شيادی حمايت، به استمرار اين بيداد ياری
فقط اندر پی اميال شخصي، ز هر جا می رسد از هر قبيلی
زمستان بگذرد اين فصل سرما، نپايد تا ابد با حکم تاريخ
بماند روسياهی ننگ دائم، برای ابلهان با هر دليلی
شود اوهام گم مردم فريبي، چو برف ذوب می شود ز انوار دانش
نماند جاهلی تا بر دم ما، در آينده گره از جهل دخيلی
***
هشتم ارديبهشت ماه 1391
http://www.roshangari.net/as/ds.cgi?art=20120428004044.html
فرزاد جاسمی!
رسيده کارمان جايی که هر روز، ببنديم بر دم هر خر دخيلی
کلاغی را عقاب بينيم مگس را، چو سيمرغ در نظرموشی چو پيلی
به خود باور نداريم قدرت خود، هميشه صرف بی پا کردن هم
چو روباه شلی بنشسته کز غيب، مسيحی آيد و اين باغچه بيلی
به فکر جمله دنيائيم به جز خود، که در بدتر شرايط عمر خود طی
ز خاطر برده ايم دشمن و ياران، اگر چه مانده از آنان قليلی
وطن ويرانه و هر روزه دزدان، کنند غارتگری ميليارد ميليارد
بريزند خون مردم دسته دسته، نه قالی خيزدی از ما نه قيلی
فروشيم فخر بر دنيا و هر قوم، پدر باشيم و هادی بهر هر کس
به بخت خويشتن ذاتا يتيميم، ز ملا ترکه و تيپا و سيلی
ستبداد و خشونت را تحمل، به ديکتاتوری مطلق دهيم تن
کنيم پينوشه را صد لعن و نفرين، بريزيم اشکها از بهر شيلی
تعاقب می کنيم اخبار تونس، ز پيروزی مصری شادمانی
غم سوری خوريم ليبی و بحرين، ز ماست هر کشته از هر قوم ايلی
به غير از آنکه می رزمد به ميهن، کنندش مُثله در قربانگه جهل
از آن ترسيم ببازيم آخرت را، نه حوری نی شراب زنجفيلی
ز رزم آموخته ايم داد سخن را، به دور از جبهه بر پا قيل و قالی
دفاع ز آنان که می ميرند به مسلخ، دو روزی بر تن چون لاشه نيلی
ز هر کلاش و شيادی حمايت، به استمرار اين بيداد ياری
فقط اندر پی اميال شخصي، ز هر جا می رسد از هر قبيلی
زمستان بگذرد اين فصل سرما، نپايد تا ابد با حکم تاريخ
بماند روسياهی ننگ دائم، برای ابلهان با هر دليلی
شود اوهام گم مردم فريبي، چو برف ذوب می شود ز انوار دانش
نماند جاهلی تا بر دم ما، در آينده گره از جهل دخيلی
***
هشتم ارديبهشت ماه 1391
آخرين مطالب مرتبط در روشنگرى: دخيل بر دم خر!فرزاد جاسمی 2012‑04‑28 خود کردهفرزاد جاسمی 2012‑04‑22 کدام خنده؟کدام لبخند؟فرزاد جاسمی 2012‑04‑18 من آيا زادگاه دارم؟وطن دارم؟فرزاد جاسمی 2012‑04‑12 فقر چيست؟فرزاد جاسمی 2012‑04‑08 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر