از: زهره مهرجو
عمیق و بی پیرایه می سرودی،
خورشید در کف دستانت می زیست
ظرافت احساس از نم نم نُت هایت می بارید...
ژرفای ادراک از قلمت می تراوید،
عشق نیروی لایزال تو بود
راز تداوم...
و جاودانگی ات!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر