ققنوس سرخ!
ع. شفق
به یاد ستارۀ سرخ و همیشه فروزان جنبش کمونیستی ایران، رفیق کبیر مسعود احمدزاده!
ققنوس سرخ!
در بیغوله های میهنم
آنک که خون
از پنجه های پست دژخیم فواره می کشد،
وقتی سیاهچال
فرجام هر گونه شور و زندگی ست
بانگ نبرد و چکاوک شمشیر و "قهر" تو
مشحون ز زندگی ست!
مرگ ستمگران،
آغاز زندگی ست!
** ***
آنک که این فلات
روزی هزار بار
در چرخ دنده های "فولاد" پر غرور
در رنج خفته در ساقه های "نیشکر"
یا دفن حسرت نان در "تابوت" کارگر
می میرد و بیدار می شود
بانگ نبرد و چکاوک شمشیر و "قهر" تو
مشحون ز زندگی ست!
مرگ ستمگران،
آغاز زندگی ست!
** ***
در هر کجا
از سیستان خشک و تشنه لب گرفته
تا بهبهان پر ز شور
کُردستان پر از سُلاله، اسطورۀ غرور
در چارسویِ ایرانِ این تودۀ صبور
از ظلم جلاد،
بر ویرانه های بیداد
ققنوس فسانه های سرخ
با یاد تو پدیدار می شود
شمشیر قهر توده ها
با کینه مقدس تو
می رقصد و با قهقهه
بر جان خصم آوار می شود!
** ***
مسعود توده ها!
ققنوس سرخ کارگر!
خشم ستمکش و امید رنجبر!
نام تو زنده است
اندیشه ات سترگ
مرگت فسانه است
یادت پر از امید
نامت پر از سرود و ترانه باد!
در رزم با ستم
بانگ نبرد و چکاوک شمشیر و "قهر" تو
مشحون ز زندگی ست!
مرگ ستمگران،
آغاز زندگی ست!
پیام فدایی( ارگان چریکهای فدایی خلق ایران شماره 260 ، اسفند ماه 1399)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر