در دام دیو
جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر)
« ملت »ام،
«امت»
ام ولی خوانند؛
سخت در بند دیوپایی چند
تار‌شان ،بسته دست و پاست مرا؛
شده نابود هر چه بود به جا،
نا به جا،
آنچه که به جاست مرا
!
با شکسته پری چه جای شگفت،
سر اگر بر فراز هاست مرا؟
!
به سزای گناه نا کرده
حلقه ی دار هر کجاست مرا
!
*
جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر