چيستان
مجید نفیسی
براي روز جهاني كارگر
ميوه نيستم كه بگندم
يا كالا كه بپوسم.
من آفريده ي كارِ خويشتنم.
مورچه نيستم كه به يك صف راه روم
يا كاربافك كه به تنهايي تار تَنم.
من آبستنِ جمعِ خويشتنم.
با اين همه، در محرابهاي پول
بر بتِ وارونه ي خويش نماز ميگذارم
و در بازارهاي كالا به زنبيل ميكشم
از بدنِ گرمِ تكه تكه شده ي خود.
حالا بگو كه كيستم
زنده يا مرده به چيستم؟
اين چيستانيست ساده و سمج
از پايِ كرسيِ شبِ يلدا.
آيا كار، نفرينِ آفريننده ي من است*
يا داستانِ آفرينشم؟
4 ژانويه 1986
*- تورات، سِفر پيدايش 3:17-19
To see the picture please click at:
http://www.iroon.com/irtn/blog/6370/
A Riddle
By Majid Naficy
For International Workers’ Day
I am not a piece of fruit, rotting
Or a commodity in decay.
I am the creation of my own labor.
I am not an ant marching in single file
Or a spider webbing in solitude.
I am pregnant with my commonwealth.
And yet, in the temples of money
I kneel at my inverted idol
And in the markets of exchange
I carry a basket of my warm body
Cut in different shapes.
Now, can you tell me who I am
And what keeps me alive or rather dead?
This is a riddle, simple and stubborn
At a winter fire place.
Is labor the curse of my creator*
Or the story of my creation?
January 4, 1986
*- Genesis 3:17-19
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر