۱۳۹۳ آذر ۱۲, چهارشنبه

مرغ سحر: داریوش لعل ریاحی

مرغ سحر


وقت ِ دمیدن است و ما شانه به شانه در قفس
مرغ ِ سحر بگو به ما ،این که چه کرده ای هوس

باز طنین ِ خواندنت  ، زنگ ِ عبور می زند
برقِ سپیده می دمد به بانگ ِ تازه جرس

شام ِ سیه سحر نشد ، ظلم و ستم به در نشد
کومه به در چرا زنی ، خانه نمانده هیچ کس

منظر ِ اعتیاد ما تا به فلک رسانده  سر
شیخ به کار ِ خود درو خلق نزار و بی نفس

بین که فروع ِ دین ما ، چه کرده با نماد ِزن
به اصفهان و جهرم و  ز رود ِ نیل تا ارس

این همه را که گفتمت ، نغمه ِ ساز سینه کن
بگو به خیل ِ  مردمان ، به داد خواه و داد رس

دل ِ ستوده را ببین و انتظام ِ کاوه  وَش
نه آن اراذل ِ زبون به گرد ِ بیت چون مگس

رسیده وقت ماندن و به هر کران یکی شدن
که برکَنید از میان ز ریشه نسل ِ خار و خس

داریوش لعل ریاحی
12 آذر 1393
Dlr1266@hotmail.com



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر