خجسته باد روز ِ زن
بگو به ساز ِ بی صدا ، بزن ز ِ تار و پود ِ تن
کنون که دل نمی دهد ، کسی به حال و روز من
به خنده های یخ زده ، به کوچه های باختن
به دیدگان ِ پُر ولع و زاهدان ِ نعره زن
سری کِشم به حال خود که از خیال پُر شوم
ببین خیال ِ بسته را در این لباس ِ بو الفتن
کشاکش ِ لباس و تن به خنده آورد مرا
ولی کند رساله را ، نماد ِ شاخ ِ کرگدن
چنان خروش سر کنم به برگ برگ ِ دفترم
که عالمی به پا شود و بشنود صدای زن
صدای زن در این سرا نه هر سرای بی صدا
از این زمین از این چمن نه از قطر نه از یمن
به گور های بی نشان ، سری زنید ، عاشقان
به ارغوان به یاسمن ، مبارزان ِ بی کفن
به خاکدان ِ لاله ها ، به هاله ها به ژاله ها
به گوشه گوشه قفس به کوچه کوچه وطن
در این بهار ِ پیش ِ رو ، خجسته باد روز ِ زن .
بی دل ِ تار ِ تیره بین ، در شب ِ زار ِ ممتحن
داریوش لعل ریاحی
14 اسفند 1392
Dlr1266@hotmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر