در بهار آزادی
جای شهدا خالی
جوش هزار چشمۀ بیدار
اندر رگ زمین
و بر لب زمین
لبخندۀ شکفتۀ گلزار.
خون امید
در پيکر جوانۀ آزاد
و رقص گیسوان ابر
در باد.
در کشتزار عشق
آواز قمریان
و نم‌نم ترانۀ باران
در گوش نوگل خندان.
آری،
زمین جوان شد و ایام
رنگ دگر گرفت
اما، درین میان
ای عاشقان خلق، جمعع شهیدان
خالیست جای شمایان
در ظلمت شبانۀ دوران
چونان ستاره بوده اید
در زمهریر زمستان
چون آتشی، پر از شراره بوده اید
اینک که سر زد از افق، سپیدۀ گلگون
اینک که سر کشید
از هر طرف شقایقی از خون
اینک، درین بهار
ای عاشقان خلق، جمع شهیدان
خالیست جای شمایان
***
ما،
اینک بزیر پرچم کاریم
در خانه ایم
در کارخانه ایم
گاه، رنج می‌کشیم
گاه، شاد می‌شویم
گاه، رأی می‌دهیم
گاه، مشتمان یکی
فریاد می‌شویم
اما، امیدمان همیشه همین است:
آزاد می‌شویم.
و ما،
در این بهار سرخ
در راهتان
با دشمن زمانه، عمو سام
پیکار می‌کنیم
شب خفتگان خاک را
بیدار می‌کنیم.
ا. ع. البرز
٢۴ اسفند ۵۸
*************
پيام سال نو ...
اين سال نو،
ای هم‌ميهن،
از آن توست.
آفريدۀ توست.
بيش از آن‌که زاييدۀ زمان باشد
ای هم‌ميهن،
از آن توست.
آفريدۀ توست.
بيش از آن‌که زاييدۀ زمان باشد
و تو، در اين سال نو،
بهترين را برگزين، از زندگی
و آن را به نبرد هديه کن.
بهترين را برگزين، از زندگی
و آن را به نبرد هديه کن.
پابلو نرودا
شاعر انقلابی شيلی
برگرفته از: تارنگاشت عدالت
http://www.edalat.net/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر