"گذشتی نیست"
امیت ایلتئر شاعر انقلابیِ ترک
به اعماق و تماماً به اعماق حفر می کنیم
کجاست آن دوُران قلب طلائی ما
ما به دنبال عصر قلب طلائیِ مان هستیم
روی ما سنگینیِ چهرۀ زمین است
در آن دوُر دست ها، بالای آسمان
خیلی دوُر دست ها
به اعماق و تمامأ به عمق حفر می کنیم
ما کارگران معدن هستیم
ما انقلابیون هستم
همانند آتشفشان منفجر می شویم
ما به این عصر نخواهیم باخت
ما خسته ( ناتوان) نیستیم.
گذشتی نیست!
ما اهل بغداد هستیم ،در بغداد هستیم، اهل بغدادیم
هنگامی که بمب ها در بغداد فرو میریزد، اسم مان ناشناخته می ماند
اسم مان ناشناس
میسوزد و کباب میشود جسم مان و آنانکه دوست شان داریم
میسوزد و کباب میشود
خاکسترمان می ماند و باد آنرا پخش میکند
حرفمان میماند
و خشم مان، باری خشم مان، خشم مان
خشم مان
خاکستر پخش میشود، حرف میماند، خشم انباشته میشود
انباشته میشود
ما مردم بغداد هستیم، اهل بغداد، از هر گوشه ی جهان
با امواج این دریای خون
خفه خواهیم کرد ینگی ها را (امریکائیهای متجاوز)
ما مردم بغداد هستیم، در بغداد هستیم، در همه جای دنیا هستیم
گذشتی نیست، شورش و عصیان است بر علیه امپریالیزم
قتل و کشتار دیگر بس است، دیگر بس است، بس است
گذشتی نیست، شورش و عصیان است بر علیه امپریالیزم
آن ویرانی ها، (زندگیهائی) که خاموش ساخته اید دیگر بس است، بس است ، بس است
بمب هایت قادر به متوقف کردن این سیل نخواهد بود
رسیدگی خواهد شد به این حساب
دیگر کافی ست، دیگر کافی ست
به بمبهائی که ریخته شد باید رسیدگی گردد
و حتمأ هست
کافیست دیگر، کافیست
زمان حساب رسی رسید
گفته های زندگیهائی که در سرزمینهای بمباران شده سوختند، هنوز تمام نشده است.
تمام نخواهد شد
بنام انسانهائی که بمباران شدند یکبار دیگر گریه میکنیم
امریکای قاتل
اول غرش صداهامان فراری خواهد داد ینگی ها را
و بعد ما
مردمی که سوختند در سرزمینهای بمباران شده
حساب رسی هنوز تمام نشده
و تمام نخواهد شد
برای امریکا گذشتی نخواهد بود
ما در اینجا هستیم، هی
ما خلق هستیم
ترک هستیم، کرد هستیم، عربیم ما
تا زمانیکه استثمار، اشغال، استیلا هست
کسانی هم هستند یا استقلال یا مرگ میخواهند
هستند و خواهند بود، هی
تا زمانیکه ما هستیم گذشتی برای امریکا نخواهد بود
ما در اینجا هستیم
ما خلق هستیم
تا وقتیکه استثمار، اشغال و استیلا هست
مبارزه برای رهایی نیز هست
ما خلق هستیم
فریاد و جیغ کودکی که در بغداد میسوزد
خشم و نعره ی دجله متلاطم و رود و دریا
خشم دریاها همچو ماهر( ماهر چایان) در میادین است
بکوبید امواج خروشان به ساحل made in usa
برخیزید بسوی دریاها
تا سیل تان تسخیر کند میادین را
خفه گردند و بروند این ینگی ها
فریاد کودک بغدادی در میدانهاست
با گریه ای پر از خشم، همچو یک سنگ ، یک آتش که
بزرگی اندوه مان به تلخي کودکانی است که در آتش سوختند
چه کسی آتش زد کودکان بغدادی را اینگونه
ارزش ها کدام خواهد بود برای تکنولوژی برتر
می دانیم که بمباران کردند و آتش زدند و ویران کردند
می دانیم! جرم قطعی ست!
مشخص است مجرم امپریالیزم است
آنچه که باید، اندیشیدیم.
"آدم سست" ! برای قاتلان حداکثر مجازات، اجرای عدالت است
مجازاتی به اندازه ی تلخی کودکان سوخته در بغداد
ما سخت و بی گذشت خواهیم بود هفتیرکشان!
باندازه ی اندوه سوختگان در بغداد
ما عادلانه خواهیم بود
شعر از
ümit ilter
اجرا از
Tuncel Kurtiz
ترجمه از
روزبه کوراغلی
29 سپتامبر 2013
توضیح:
این شعر توسط امیت ایلتئر شاعر انقلابیِ ترک بر علیه حمله تجاوزگرانه ی امپریالیسم برهبری امریکا به عراق و در حمایت از مردم رنج دیده ی آن کشور سروده شد و توسط تونجل کورتیز در کنسرتی که یوروم گروه برگزار کرده بود، اجرا شد.
ترجمه شعر بپاس افکار آزادیخوانه و انقلابیِ تونجل کورتیز در سپتامبر 2013 انجام گرفته است. یاد تونجل کورتیز رفیق و همرزم یلماز گؤنئی گرامی باد.!
derine hep derine kazıyoruz
nerede çağımızın o
altın kalbi
çağımızın altın kalbini arıyoruz
üzerimizde ağır bir yeryüzü
gökyüzünden uzakta
çok uzakta
derine hep derine kazıyoruz
madencileriz biz
devrimcileriz biz
patlarız volkan gibi
çağ yenmeyecek bizi
yorgun değiliz
Geçit yok!
bağdatl'ıyız, bağdat'tayız, bağdat'lıyız
bağdat'ta düşünce bombalar adımız meçhule kalır
adımız meçhul
yanar kavrulur bedenimiz sevdiklerimiz
yanar kavrulur
külümüz kalır geriye rüzgarda savrulur
sözümüz kalır
bir de öfkemiz, birde öfkemiz, birde öfkemiz
öfkeliyiz
kül savrulur, söz kalır, öfke büyür
büyüyor
bağdat'lıyız, bağdat'tayız, dünyanın her yanındayız
bu kan denizinin dalgalarıyla
yankileri boğacağız
bağdat'lıyız, bağdat'tayız, bağdat'tayız, her yandayız
geçit yok, isyan var emperyalizme karşı
katlettiğin yetti artık, yetti artık, yetti
geçit yok, isyan var emperyalizme karşı
söndürdüğün ocaklar yetti artık, yetti, yetti
yetmez artık
bombaların durduramaz bu seli
sorulacak bir hesap var
yetti artık yetti
atılan bombanın bir hesabı olacak
olmalı
yetti artık, yetti
bu hesap vakti geldi
bombalanan topraklarda yakılan hayatların
söyleyecekleri bitmedi daha
bitmeyecek
bombalanan insanlarımız adına da
haykırıyoruz bir kez daha
katil amerika
önce gürleyen sesimiz kovar yankileri
sonra biz
bombalanan topraklarda yakılan halkların
soracakları hesap bitmedi daha
bitmeyecek
geçit yok amerika'ya
buralarda biz varız hey
türküz, kürdüz, arabız biz
sömürü, işgal, istila varsa
ya istiklal ya ölüm diyenler de vardı
varlar, varolacaklar hey
biz varken, geçit yok amerika'ya
buralarda biz varız
halkız biz
sömürü işgal istila varsa
kurtuluş kavgası olacaktır
biz halkız
bağdat yanan çocuk çığlık çığlığa
çığlık dicle'ye, nehir denize
denizler dalgalı mahir'ce meydanlarda
vurun dalgalar made in USA kıyılara
yükselin denizler
meydanları sel alsın
boğulup gitsin bu yankiler coni'siyle toni'siyle
bağdat'lı çocuğun çığlığı meydanlarda
öfke dolu bir haykırış, bir taş, bir ateş
ki hıncımız yanan çocukların acısı kadar büyük
kim yaktı bağdat'lı bebeleri böyle
hangi alçak çıkarlar için yüksek teknolojiyle
yaktılar, yıktılar, bombaladılar biliyoruz
biliyoruz suç kesin
suçlu malum emperyalizm
gereği düşünüldü
"iyi halsiz" katillere adil olmaktır en büyük ceza
bağdat'ta yanan çocukların acısı kadar
acımasız olacağız kovboylara
bağdat'ta yananların ahı kadar
adaletli olacağız.
şiir: ümit ilter
به اعماق و تماماً به اعماق حفر می کنیم
کجاست آن دوُران قلب طلائی ما
ما به دنبال عصر قلب طلائیِ مان هستیم
روی ما سنگینیِ چهرۀ زمین است
در آن دوُر دست ها، بالای آسمان
خیلی دوُر دست ها
به اعماق و تمامأ به عمق حفر می کنیم
ما کارگران معدن هستیم
ما انقلابیون هستم
همانند آتشفشان منفجر می شویم
ما به این عصر نخواهیم باخت
ما خسته ( ناتوان) نیستیم.
گذشتی نیست!
ما اهل بغداد هستیم ،در بغداد هستیم، اهل بغدادیم
هنگامی که بمب ها در بغداد فرو میریزد، اسم مان ناشناخته می ماند
اسم مان ناشناس
میسوزد و کباب میشود جسم مان و آنانکه دوست شان داریم
میسوزد و کباب میشود
خاکسترمان می ماند و باد آنرا پخش میکند
حرفمان میماند
و خشم مان، باری خشم مان، خشم مان
خشم مان
خاکستر پخش میشود، حرف میماند، خشم انباشته میشود
انباشته میشود
ما مردم بغداد هستیم، اهل بغداد، از هر گوشه ی جهان
با امواج این دریای خون
خفه خواهیم کرد ینگی ها را (امریکائیهای متجاوز)
ما مردم بغداد هستیم، در بغداد هستیم، در همه جای دنیا هستیم
گذشتی نیست، شورش و عصیان است بر علیه امپریالیزم
قتل و کشتار دیگر بس است، دیگر بس است، بس است
گذشتی نیست، شورش و عصیان است بر علیه امپریالیزم
آن ویرانی ها، (زندگیهائی) که خاموش ساخته اید دیگر بس است، بس است ، بس است
بمب هایت قادر به متوقف کردن این سیل نخواهد بود
رسیدگی خواهد شد به این حساب
دیگر کافی ست، دیگر کافی ست
به بمبهائی که ریخته شد باید رسیدگی گردد
و حتمأ هست
کافیست دیگر، کافیست
زمان حساب رسی رسید
گفته های زندگیهائی که در سرزمینهای بمباران شده سوختند، هنوز تمام نشده است.
تمام نخواهد شد
بنام انسانهائی که بمباران شدند یکبار دیگر گریه میکنیم
امریکای قاتل
اول غرش صداهامان فراری خواهد داد ینگی ها را
و بعد ما
مردمی که سوختند در سرزمینهای بمباران شده
حساب رسی هنوز تمام نشده
و تمام نخواهد شد
برای امریکا گذشتی نخواهد بود
ما در اینجا هستیم، هی
ما خلق هستیم
ترک هستیم، کرد هستیم، عربیم ما
تا زمانیکه استثمار، اشغال، استیلا هست
کسانی هم هستند یا استقلال یا مرگ میخواهند
هستند و خواهند بود، هی
تا زمانیکه ما هستیم گذشتی برای امریکا نخواهد بود
ما در اینجا هستیم
ما خلق هستیم
تا وقتیکه استثمار، اشغال و استیلا هست
مبارزه برای رهایی نیز هست
ما خلق هستیم
فریاد و جیغ کودکی که در بغداد میسوزد
خشم و نعره ی دجله متلاطم و رود و دریا
خشم دریاها همچو ماهر( ماهر چایان) در میادین است
بکوبید امواج خروشان به ساحل made in usa
برخیزید بسوی دریاها
تا سیل تان تسخیر کند میادین را
خفه گردند و بروند این ینگی ها
فریاد کودک بغدادی در میدانهاست
با گریه ای پر از خشم، همچو یک سنگ ، یک آتش که
بزرگی اندوه مان به تلخي کودکانی است که در آتش سوختند
چه کسی آتش زد کودکان بغدادی را اینگونه
ارزش ها کدام خواهد بود برای تکنولوژی برتر
می دانیم که بمباران کردند و آتش زدند و ویران کردند
می دانیم! جرم قطعی ست!
مشخص است مجرم امپریالیزم است
آنچه که باید، اندیشیدیم.
"آدم سست" ! برای قاتلان حداکثر مجازات، اجرای عدالت است
مجازاتی به اندازه ی تلخی کودکان سوخته در بغداد
ما سخت و بی گذشت خواهیم بود هفتیرکشان!
باندازه ی اندوه سوختگان در بغداد
ما عادلانه خواهیم بود
شعر از
ümit ilter
اجرا از
Tuncel Kurtiz
ترجمه از
روزبه کوراغلی
29 سپتامبر 2013
توضیح:
این شعر توسط امیت ایلتئر شاعر انقلابیِ ترک بر علیه حمله تجاوزگرانه ی امپریالیسم برهبری امریکا به عراق و در حمایت از مردم رنج دیده ی آن کشور سروده شد و توسط تونجل کورتیز در کنسرتی که یوروم گروه برگزار کرده بود، اجرا شد.
ترجمه شعر بپاس افکار آزادیخوانه و انقلابیِ تونجل کورتیز در سپتامبر 2013 انجام گرفته است. یاد تونجل کورتیز رفیق و همرزم یلماز گؤنئی گرامی باد.!
derine hep derine kazıyoruz
nerede çağımızın o
altın kalbi
çağımızın altın kalbini arıyoruz
üzerimizde ağır bir yeryüzü
gökyüzünden uzakta
çok uzakta
derine hep derine kazıyoruz
madencileriz biz
devrimcileriz biz
patlarız volkan gibi
çağ yenmeyecek bizi
yorgun değiliz
Geçit yok!
bağdatl'ıyız, bağdat'tayız, bağdat'lıyız
bağdat'ta düşünce bombalar adımız meçhule kalır
adımız meçhul
yanar kavrulur bedenimiz sevdiklerimiz
yanar kavrulur
külümüz kalır geriye rüzgarda savrulur
sözümüz kalır
bir de öfkemiz, birde öfkemiz, birde öfkemiz
öfkeliyiz
kül savrulur, söz kalır, öfke büyür
büyüyor
bağdat'lıyız, bağdat'tayız, dünyanın her yanındayız
bu kan denizinin dalgalarıyla
yankileri boğacağız
bağdat'lıyız, bağdat'tayız, bağdat'tayız, her yandayız
geçit yok, isyan var emperyalizme karşı
katlettiğin yetti artık, yetti artık, yetti
geçit yok, isyan var emperyalizme karşı
söndürdüğün ocaklar yetti artık, yetti, yetti
yetmez artık
bombaların durduramaz bu seli
sorulacak bir hesap var
yetti artık yetti
atılan bombanın bir hesabı olacak
olmalı
yetti artık, yetti
bu hesap vakti geldi
bombalanan topraklarda yakılan hayatların
söyleyecekleri bitmedi daha
bitmeyecek
bombalanan insanlarımız adına da
haykırıyoruz bir kez daha
katil amerika
önce gürleyen sesimiz kovar yankileri
sonra biz
bombalanan topraklarda yakılan halkların
soracakları hesap bitmedi daha
bitmeyecek
geçit yok amerika'ya
buralarda biz varız hey
türküz, kürdüz, arabız biz
sömürü, işgal, istila varsa
ya istiklal ya ölüm diyenler de vardı
varlar, varolacaklar hey
biz varken, geçit yok amerika'ya
buralarda biz varız
halkız biz
sömürü işgal istila varsa
kurtuluş kavgası olacaktır
biz halkız
bağdat yanan çocuk çığlık çığlığa
çığlık dicle'ye, nehir denize
denizler dalgalı mahir'ce meydanlarda
vurun dalgalar made in USA kıyılara
yükselin denizler
meydanları sel alsın
boğulup gitsin bu yankiler coni'siyle toni'siyle
bağdat'lı çocuğun çığlığı meydanlarda
öfke dolu bir haykırış, bir taş, bir ateş
ki hıncımız yanan çocukların acısı kadar büyük
kim yaktı bağdat'lı bebeleri böyle
hangi alçak çıkarlar için yüksek teknolojiyle
yaktılar, yıktılar, bombaladılar biliyoruz
biliyoruz suç kesin
suçlu malum emperyalizm
gereği düşünüldü
"iyi halsiz" katillere adil olmaktır en büyük ceza
bağdat'ta yanan çocukların acısı kadar
acımasız olacağız kovboylara
bağdat'ta yananların ahı kadar
adaletli olacağız.
şiir: ümit ilter
