ای گِل خشکیده!
از کدام سرزمین می‌آیی
و خاطره‌ی کدام گُل
چنین خوشبویت کرده؟
پوتین‌های گل‌آلود
به یاد حسین اخوت‌مقدم
مجید نفیسی
کفشهای کهنه‌ی کوه را می‌شویم
و با سرانگشت پاک می‌کنم
آجهای گل‌آلودشان را.
و با سرانگشت پاک می‌کنم
آجهای گل‌آلودشان را.
ای گِل خشکیده!
از کدام سرزمین می‌آیی
و خاطره‌ی کدام گُل
چنین خوشبویت کرده؟
از کدام سرزمین می‌آیی
و خاطره‌ی کدام گُل
چنین خوشبویت کرده؟
آجهای درخشان زیر آفتاب
به من لبخند می‌زنند.
به من لبخند می‌زنند.
مجید نفیسی
هفتم مارس هزار‌و‌نهصد‌و‌هشتاد‌و‌هفت
هفتم مارس هزار‌و‌نهصد‌و‌هشتاد‌و‌هفت
***
Muddy Boots
in memory of Hossein Okhovat-Moqaddam
I wash my old hiking boots
And with the tip of my finger
Brush their muddy treads.
And with the tip of my finger
Brush their muddy treads.
Oh, Dried mud!
From which land do you come?
And the memory of which flower
Has made you so fragrant?
From which land do you come?
And the memory of which flower
Has made you so fragrant?
The shining treads smile at me
In the sun.
In the sun.
Majid Naficy
March 7, 1987
March 7, 1987
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر