در عصرِ بی روضه و بی رضوان
در این انجماد امیدِ بی مکان
آغوش به گرمای گور باید برد
از حرصِ بی دادگران و ریاکاران و چپاولگران
تا زخمی ِ فقر
دمی بخوابد با ناآرامِ جان.
گورپناهان
بهنام چنگائی
در یخبندانِ شرافتِ ملا
در زمهریرِ دولتِ الله
از ترس جان و بیم سرما
به، پناه به گور شد
نه، پناه به خدا
+
در عصر ولی خدا و آیه ی رحمت و نفیرِ اذان
بندگان بی خدا و پناه
امید به گور می برند
نه پناه به ولی خدا.
+
در عصرِ بی روضه و بی رضوان
در این انجماد امیدِ بی مکان
آغوش به گرمای گور باید برد
از حرصِ بی دادگران و ریاکاران و چپاولگران
تا زخمی ِ فقر
دمی بخوابد با ناآرامِ جان.
+
برفرق سرما نشسته ها
شنیدند به جانِ بی سروش ها
پناه به گور برید
هیهات، نه پناه بخدا
زیرا او را
خوابِ گرانی ربوده است.
بهنام چنگائی
روضه = باغ و گلستان، گلزار، سبزه زار، مرغزار، بهشت
رضوان = فرشته موکل بر بهشت ( فردوس ) در نظر مسلمانان دربان و نگاهبان جنت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر