با یاد آن که همیشه زنده است بدرود رفیق فیدل: احمد سپیداری

با یاد آن که همیشه زنده است

بدرود رفیق فیدل

احمد سپیداری

می گویند مرده ای

و مرگت نیز،

همچون زندگانی پربارت،

کلافه شان می کند؛

باز هم ترورت می کنند، فیدل!

همچون صدها باری که جان به سلامت بردی.

از رسانه های سیاهشان دود باروت بلند است.

جوخه های ترور افکار تو که لحظه ای خاموشی نمی گیرند.

آنان که به شعله های آتش شلیک می کنند

آنان که در اوهام، افکار روشنت را خاموش می کنند

آنان که در یاوه گویی هر روزه شان،

نقش بدیلت را در مبارزات مردمی پیش رو،

به عمد فراموش می کنند،

نابود می شوند و تو می مانی.

ای کور دلان پُرهیاهو!

او نمی میرد...

بنگرید!

خوب بنگرید!

سرخی پرچمی که در راهش رزمید

و امشب بر بدنش کشیده اند،

در میلیون ها چشم می لرزد.

http://rahman-hatefi.net/navidenou-875-95-271-950906.htm

فیدل، خاموشی شمع شبانِ انسان: بهنام چنگائی

تو باشی و نباشی

درندگان انسانیت از راه و نامت که همیشگی ست همچنان می ترسند

و زوزه پیروزی بر محرومان را تا رهائی سرخواهندکشید.

بگذار بگویند سوسیالیسم مرد

اما بی شرمانه تر از همیشه

از شکست سرمایه هیچ نمی گویند.

فیدل، خاموشی شمع شبانِ انسان

بهنام چنگائی 

جشنِ زوزه برکنید گرگان درنده

آری شمع وجود فیدل خاموش شد.

فیدل!

این ترانه ی امیدِ شبانِ بلندِ بشریتِ محروم

این حسرت بدلِ برابری، خاموش شد.

آرزوی فیدل،

بر تنِ تنگدستی، چه دل انگیز امید می فشاند

شولای هستی او تا آخرین دمِ وجود، چه گرما می دواند

و امیدِ نان برای گرسنگان را

چه بی ریا تا آخرین بزنگاه هستی، نرم می سرود.

+

فیدل! زندگی تو، بجز برای انسانِ مظلوم ندوید

و هرگز برای آنها، بجز نور نوید فردا نتراوید

راهت نیز پس از تو نخواهدمرد.

گرچه سوسیالیسم ات را در هم شکستند

و آدمخواری را هم جا برپا داشتند.

اینک اما فیدل،

در همین کمینگاهِ پلشتی سرمایه خواران

می بینیم، گرسنگان میلیونی آمریکا بسانِ تنگدستانِ جهان

به فریاد دادخواهی علیه بهره کشان، سربرآشوب برآورده اند.

تو باشی و نباشی

درندگان انسانیت از راه و نامت که همیشگی ست همچنان می ترسند

و زوزه پیروزی بر محرومان را تا رهائی سرخواهندکشید.

بگذار بگویند سوسیالیسم مرد

اما بی شرمانه تر از همیشه

از شکست سرمایه هیچ نمی گویند.

و هی انگل مرگ و شرنگ جنگ می آفرینند

 تا هستی را از کام سازندگان جهان بزدایند.

فیدل! ای آبروی بشریت، تو نمرده ای و بسیارانی در راهتند.

بهنام چنگائی ـ 6 آذر 1395

اگر برنده بودم(شعر- به فارسی و انگلیسی): مجید نفیس

اگر برنده بودم

 

مجید نفیسی

اگر برنده بودم
به هواداران می‌گفتم:
دستها بگشائید
و مردمی را که به اعتراض
به خیابان آمده‌اند
در آغوش بگیرید.

اما اینک از ترامپ
تنها دشنام می‌شنویم.*
پس به خیابان می‌آئیم
پاسخ, چه گلوله باشد
چه لبخند.

مجید نفیسی
دهم نوامبر ۲۰۱۶

* ترجمه‌ی توئیتی از ترامپ: "جخت انتخاباتی بسیار باز و موفقیت‌آمیز برای ریاست جمهوری داشتیم. حالا اعتراض‌کنانِحرفه‌ای به تحریک رسانه‌ها دست به اعتراض زده‌اند. چه بسیار غیرمنصفانه!"

If I Were a Winner

If I were a winner

I would tell my fans:

Open your arms

And embrace the people

Who have come to the street

To protest.

But now from Trump

We only hear insult.*

So we take to the street

Whether response is a bullet

Or a smile.

Majid Naficy

November 10, 2016

* Trump’s twit: “Just had a very open and successful presidential election. Now professional protesters, incited by the media, are protesting, Very unfair!”

سه سرباز جنگ‌آزموده، به فارسی و انگلیسی: مجید نفیسی

سه سرباز جنگ‌آزموده

 

مجید نفیسی

به گِردِ میزی چوبین کنار دریا
سه سربازِ جنگ‌آزموده نشسته بودند
روی صندلیهای چرخدارشان
و کبریت می‌کشیدند تا در باد
سیگاری روشن کنند.

اکنون بجای آنها
سه کبوتر سپید نشسته‌اند
که به نان‌ریزه‌های روی میز نوک میزنند
و به سوی دریا بغبغو می‌کنند.

مجید نفیسی
چهارم نوامبر ۲۰۱۶

Three War Veterans

Around a wooden table near the sea

Were sitting three veterans

In their wheelchairs

Striking matches in the wind

to light their cigarettes.

Now in their places

Are three white doves

pecking at crumbs from the table

and cooing toward the sea.

Majid Naficy

November 4, 2016